Video: Συγκλονιστική κραυγή πόνου πρώην Νεοδημοκράτισσας που τα χώνει σε Χατζηδάκη. "Θα ψηφίσω Τσίπρα"!

Το «1ο Σχολείο Τουρισμού» ιδρύθηκε στη Καλαμάτα

Γράφει: Βάσω Μιχοπούλου

Μια ιδέα που γεννήθηκε από την ανάγκη αναβάθμισης του τουριστικού προϊόντος της Μεσσηνίας, μαζί με τη διορατικότητα μιας μικρής ομάδας ανθρώπων που ερμήνευσαν τα ελπιδοφόρα μηνύματα του τουρισμού, συνδυασμένη με μπόλικο μεράκι, έμπνευση και αρκετή "τρέλα", στάθηκαν η αφορμή να υλοποιηθεί το "1ο Σχολείο Τουρισμού 2014" στην Καλαμάτα λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2014, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι για τα μεγάλα εγχειρήματα δεν χρειάζονται χρήματα, παρά μόνο ιδέες, αγάπη για τον τόπο σου και όρεξη.

Η αιτία βέβαια προϋπήρχε, αφού οι πρόεδροι του Συλλόγου Ιδιοκτητών Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος Δήμου Καλαμάτας, Ανδρέας Ζαγάκος και του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Μεσσηνίας, Κωνσταντίνος Ανδριανόπουλος, παραμερίζοντας τα "αντιφατικά" τους συμφέροντα, είχαν αντιληφθεί έγκαιρα ότι ο τουρισμός είναι ο πιο σημαντικός κλάδος της εθνικής οικονομίας της χώρας που απαιτεί συνεχή αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, κάτι που επιτυγχάνεται από τη συνεχή εκπαίδευση των τουριστικών στελεχών.

"Η ιδέα γεννήθηκε στις αρχές του φθινοπώρου όταν είχαμε ηρεμήσει λίγο από την τρέλα της τουριστικής περιόδου του καλοκαιριού και είχαμε χρόνο. "Στήθηκε" μέσα σε ένα μήνα, αποκλειστικά και μόνο με τρείς αναρτήσεις στα social media. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι δύο φορείς που φαινομενικά δεν έχουν κοινές διεκδικήσεις και συμφέροντα (εργοδότες και εργαζόμενοι), συνειδητοποιούν την ύπαρξη μιας και μοναδικής διεκδίκησης, αυτής της επιτυχίας στον τουρισμό και ενώνουν τις δυνάμεις τους. Με αυτή τη λογική και με έντονη τη διαπίστωση της έλλειψης προγραμμάτων διά βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης (γεγονός που θα έπρεπε να αποτελεί κρατική μέριμνα),αλλά και του ενδιαφέροντος από τη μεριά των εργαζομένων στο χώρο του τουρισμού, βάλαμε μπροστά ένα "δειλό" σχέδιο, που γνώρισε μεγάλη αποδοχή, σημείωσε τεράστια επιτυχία και που όπως όλα δείχνουν, γιγαντώθηκε σε χρόνο ρεκόρ και τείνει να γίνει θεσμός.

Να διευκρινίσουμε ότι δεν ήρθαμε να υποκαταστήσουμε δημόσιες ή ιδιωτικές σχολές, αλλά να συμπληρώσουμε αυτό που δεν προσφέρεται εύκολα στη Μεσσηνία και το οποίο έχει να κάνει με την εκπαίδευση ανθρώπων που, έστω και περιστασιακά, ασχολούνται με τον τουρισμό" εξηγεί ο Ανδρέας Ζαγάκος, ο οποίος μαζί με την υπόλοιπη ομάδα προσπάθησε να καλύψει τα κενά που αφήνει η αδιαφορία της πολιτείας.

Ο ίδιος τονίζει ότι με τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία ,που όλα δείχνουν πως θα επαναληφθεί σύντομα, επιτυγχάνεται η εκπαίδευση του προσωπικού των τουριστικών επιχειρήσεων και των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, αλλά ενισχύεται και η σφυρηλάτηση δεσμών που είναι καθοριστικοί για τη βελτίωση του τουριστικού προϊόντος, μεταξύ των εργαζομένων, που είναι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, των εργοδοτών που είναι οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και του επιμελητηριακού φορέα της περιοχής.
Η ιδέα του "1ου Σχολείου Τουρισμού 2014" ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις των εμπνευστών του, αφού η συμμετοχή στην διοργάνωση υπερέβη τις προσδοκίες τους. Ενώ οι αρχικοί υπολογισμοί προέβλεπαν τη συμμετοχή 150 ατόμων περίπου, τελικά οι συμμετοχές από τη Μεσσηνία, την Τριφυλία, την Αθήνα, τη Λακωνία, την Αργολίδα, τη Κορινθία, ακόμη και τη Θεσσαλονίκη, από την πρώτη κιόλας εβδομάδα, ξεπέρασαν τις 500 με αποτέλεσμα οι διοργανωτές να σταματήσουν απότομα την ενημερωτική καμπάνια και να αναγκαστούν να απορρίψουν πολλές αιτήσεις συμμετοχής.

"Είναι χαρακτηριστικό ότι εξαντλήθηκαν τα πιστοποιητικά παρακολούθησης που είχαμε ετοιμάσει και τυπώσαμε κι άλλα", συμπληρώνει ο Κώστας Ανδριανόπουλος και συνεχίζει: " Η διοργάνωση βασίστηκε σε μια ομάδα 7-8 ατόμων, τα οποία με τη σειρά τους στηρίχτηκαν στην εθελοντική βοήθεια φίλων και γνωστών. Η αρχική μας εντύπωση ήταν ότι απευθυνόμαστε κυρίως σε άτομα από τα τμήματα των ΙΕΚ της Καλαμάτας (δημόσιο, ΟΑΕΔ και "Ορίζων") και όχι σε άτομα εκτός της πόλης μας. Η πραγματικότητα όμως μας διέψευσε και μας εξέπληξε ευχάριστα. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να δεχτούμε όλους όσους εκδήλωσαν ενδιαφέρον"

Η πρωτοβουλία των δύο συλλόγων αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη ότι με διάθεση και έμπνευση μπορούν να επιτευχθούν σοβαρά εγχειρήματα, χωρίς ιδιαίτερο κεφάλαιο (το κόστος της διοργάνωσης δεν ξεπέρασε τα 1500 ευρώ) και, το κυριότερο, χωρίς την εμπλοκή της πολιτείας. Ο μόνος φορέας που συμμετείχε ήταν το Επιμελητήριο της Μεσσηνίας, ενώ ως χορηγοί λειτούργησαν πολλές τοπικές επιχειρήσεις που παρείχαν τα προϊόντα τους για τις ανάγκες του διήμερου σεμιναρίου. Οι έντεκα εκπαιδευτές της διήμερης αυτής επιμορφωτικής συνάντησης ανήκαν στο δυναμικό της "Costa Navarino", ενώ την ίδια ώρα το ξενοδοχείο “Elite City Resort” προσέφερε δωρεάν τις εγκαταστάσεις του για την πραγματοποίησης της.

Κατά τη διάρκεια του Σχολείου Τουρισμού οι συμμετέχοντες πέρασαν από μια 30ωρη εκπαίδευση σχετικά με ό, τι περιλαμβάνει η εργασία σε μια ξενοδοχειακή μονάδα και στο χώρο της εστίασης.

"Θα πρέπει να τονιστεί ότι η ανταπόκριση από όλα τα μέρη της Ελλάδας (ακόμη και από Θράκη) ήταν σημαντική πράγμα που δείχνει ότι ο κόσμος που απασχολείται στον τομέα του τουρισμού "διψάει" για μάθηση.

Εκτός όμως από αυτό, το σεμινάριο ήταν πολύ επιτυχημένο για τον επιπλέον λόγο ότι στάθηκε η αιτία να ζωντανέψει η Καλαμάτα δύο νεκρές τουριστικά μέρες του χειμώνα, αφού επωφελήθηκε από τους συμμετέχοντες που διέμειναν στα ξενοδοχεία και έφαγαν στα εστιατόρια της πόλης. Από μια και μόνο ιδιωτική σχολή της Αθήνας συμμετείχαν 150 άτομα. Δηλαδή η εκδήλωση αυτή προσφέρει και συνεδριακό τουρισμό στην πόλη", συμπληρώνει ο Ανδρέας Ζαγάκος.

Η προσπάθεια δεν σταμάτησε με την ολοκλήρωση του "1ου Σχολείου Τουρισμού" στην Καλαμάτα. Αντίθετα από εκεί άρχισε, καθώς όλα δείχνουν πως θα επαναληφθεί. Ήδη σχεδιάζεται το "2ο Σχολείο Τουρισμού" που προγραμματίζεται για τις αρχές του Μαρτίου 2015 και που ,αυτή τη φορά, βάζει ψηλά τον πήχη στην ενίσχυση του τουριστικού προϊόντος μέσω της διαρκούς εκπαίδευσης και ενημέρωσης. " Σε ένα τριήμερο γνώσης αυτή τη φορά θα προσπαθήσουμε να δώσουμε αυτή τη δυνατότητα σε παιδιά που θέλουν να την αποκομίσουν και μετά να την μεταφέρουν στις επιχειρήσεις όπου θα απασχοληθούν. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για αυτούς τους ανθρώπους, που απασχολούνται σε τουριστικές επιχειρήσεις και καταστήματα να εκπαιδευτούν σωστά. Και όταν μιλάμε για εκπαίδευση εννοούμε από το απλό και καθημερινό κομμάτι της συμπεριφοράς, μέχρι το πιο εξειδικευμένο, όπως τη γευσιγνωσία και την προώθηση των τοπικών προϊόντων. Θα αφήσουμε έξω και πάλι την πολιτεία και αυτό αποτελεί θέση και επιλογή μας, γιατί το σεμινάριο έχει καθαρά εκπαιδευτικό χαρακτήρα και δεν προσφέρεται για χαιρετισμούς και ομιλίες. Η Μεσσηνία μπορεί με τις ομορφιές της να προσελκύσει επισκέπτες, αλλά το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι πρέπει να γίνουν ανταγωνιστικοί μέσα από τη γνώση", συμπληρώνει ο Κώστας Ανδριανόπουλος.

Στουτγάρδη

Στη Στουτγάρδη τα πράγματα φαίνονται να είναι καλύτερα από οπουδήποτε αλλού στη Γερμανία.

Η πόλη παρουσιάζει χαμηλό ποσοστό ανεργίας, έχει σχετικά ήπιο κλίμα και μια δυναμική οικονομία. Παρ' όλα αυτά, οι κάτοικοί της αρέσκονται να γκρινιάζουν, να κάνουν bruddeln, όπως λέγεται στην τοπική διάλεκτο. Δεν είναι ποτέ 100% ικανοποιημένοι αλλά σκέφτονται πάντα για το καλύτερο. Γι' αυτό άλλωστε και η Στουτγκάρδη αποτελεί το γερμανικό προπύργιο των εφευρέσεων. Η τάση των ντόπιων να βρίσκουν ψεγάδια σε οτιδήποτε εξηγεί γιατί οι άνθρωποι εδώ είναι από τη φύση τους εφευρέτες. Αναζητούν συνέχεια νέες ιδέες που θα βελτιώσουν πρακτικά την καθημερινότητά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή περιοχή δεν δηλώνονται ετησίως τόσες πατέντες όσες στην περιοχή της Στουτγκάρδης.

Ομως η εφευρετικότητα δεν είναι το μόνο γνώρισμά τους. Οι Schwaben (σ.σ. Σβάμπεν= Σουηβοί), όπως ονομάζονται όσοι κατάγονται από τη Στουτγάρδη και τη γύρω περιοχή, θεωρούνται ιδιαίτερα επιμελείς, συνεπείς, αλλά και οικονόμοι. Απεχθάνονται κάθε είδους σπατάλες. Είναι φειδωλοί ακόμη και στις δηλώσεις τους. Οι εκφράσεις ευφορίας σπανίζουν στο λόγο τους. Ενας βέρος Σουηβός δεν επαινεί ποτέ λέγοντας κάτι παραπάνω από «καθόλου άσχημα» - που στην πραγματικότητα σημαίνει «εξαιρετικά». Είναι περήφανοι για την «αγία λαμαρίνα», όπως ονομάζουν το αυτοκίνητο. Αλλωστε, εκεί ο Gottlieb Daimler μαζί με τον Wilhem Maybach κατασκεύασαν το 1886 το πρώτο αυτοκίνητο στον κόσμο. Ωστόσο, παρά το καινοτόμο πνεύμα τους, είναι καχύποπτοι απέναντι σε καθετί καινούργιο.

Από παλιά οι Σβάμπεν δεν δίσταζαν να μεταναστεύσουν όταν οι πολιτικές και οικονομικές συνθήκες στην πατρίδα τους ήταν άσχημες. Ή για λόγους επαγγελματικής ανέλιξης, όπως ο πιο γνωστός σύγχρονος Σουηβός μετανάστης. Ποιος; Ο Γιούργκεν Κλίνσμαν. Ο προπονητής της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Γερμανίας παραμένει ακόμη και τώρα μόνιμος κάτοικος της Καλιφόρνιας. Παρ' όλα αυτά, δεν έχει εγκαταλείψει τις αρετές των συμπατριωτών του.

Μια πρώτη γνωριμία

Η πρωτεύουσα του νοτιοδυτικού κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης (Baden-Wuerttemberg) είναι χτισμένη σε 260 υψόμετρο, διασχίζεται από τον ποταμό Νέκαρ (Neckar) και αποτελεί μία από τις πιο πράσινες μεγαλουπόλεις της Γερμανίας: 23% της συνολικής της έκτασης καλύπτεται από δάση. Το κλίμα είναι ήπιο και υγρό με ζεστά καλοκαίρια. Παρ' όλα αυτά, η μέση θερμοκρασία ανέρχεται στους 9,4 βαθμούς Κελσίου. Ο υδράργυρος για 77 μέρες το χρόνο πέφτει κάτω από το μηδέν.

Εδώ χτυπά η καρδιά μιας από τις πιο βιομηχανοποιημένες περιοχές της Γερμανίας. Στη Στουτγάρδη εδρεύουν αυτοκινητοβιομηχανίες παγκόσμιας φήμης όπως η Daimler-Chrysler και η Porsche, εταιρείες υψηλής τεχνολογίας και υπολογιστών. Η πόλη μόνο προσφέρει 440.000 θέσεις εργασίας και η γύρω περιοχή 1,3 εκατομμύρια.

Κάθε χρόνο το μεγάλο λαϊκό πανηγύρι του Cannstatt (Kάνστατ: ένα από τα συνολικά 23 δημοτικά διαμερίσματα της πόλης) προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες απ' όλη τη Γερμανία. Το ίδιο και τα μουσεία της Porsche και της Daimler-Chrysler. Η Στουτγκάρδη διαθέτει δύο Πανεπιστήμια, πλήθος ΤΕΙ, ανώτατη σχολή μουσικής, Ακαδημία Καλών Τεχνών.

Η Στουτγάρδη, έδρα της γνωστής ποδοσφαιρικής ομάδας VFB Stuttgart, θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αθλητικά κέντρα της Γερμανίας. Εδώ έγινε το 1993 το παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου. Στο υπερσύγχρονο Στάδιο Gottlieb Daimler φιλοξενήθηκαν παιχνίδια του παγκοσμίου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου 2006.

Και κάτι ακόμη: η Στουτγκάρδη είναι μετά τη Βουδαπέστη η δεύτερη πιο πλούσια πόλη της Ευρώπης σε ιαματικές πηγές. Στα δημοτικά λουτρά, το Leuse, το Mineralbad Cannstatt και το Mineralbad Berg, μπορεί να δοκιμάσει κανείς τις θεραπευτικές τους ιδιότητες.

Αυτό που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη είναι οι αμπελώνες. Τους συναντά κανείς ακόμη και μέσα στην πόλη. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι οι ντόπιοι αγαπούν ιδιαίτερα το κρασί - κι αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι η οινοποιία στη περιοχή της Βυρτεμβέργης έχει παράδοση πάνω από χίλια χρόνια. Το πιο δημοφιλές κρασί είναι το Trollinger. Παράγεται από μια ποικιλία αμπελιών που μεταφέρθηκε από το Τιρόλο της Αυστρίας και σερβίρεται σε ποτήρια των 0,25 λίτρων (Vierteles-Glaeser).

Η αγάπη για το κρασί δεν σημαίνει φυσικά ότι αποκλείουν την μπίρα. Οι πιο γνωστές μάρκες της πόλης είναι η Stuttgarter Hofbraeu, η Dinkelacker και η Schwabenbraeu.

Το βασικό είδος διατροφής των Σουηβών είναι τα ζυμαρικά Spaetzle (Σπέτσλε) που είτε γαρνίρουν το κύριο πιάτο είτε τρώγονται σκέτα με τυρί. Μια τοπική σπεσιαλιτέ είναι τα Maultaschen (Μάουλτάσεν), θήκες από ζύμη γεμιστές με κιμά, σπανάκι, αυγά, κρεμμύδια, μαϊντανό και μπαχαρικά. Το κουλούρι της περιοχής ονομάζεται Laugenbrezel (λάουγκενμπρετσελ). Δεν πωλείται μόνο στους φούρνους, αλλά και στο δρόμο. Οταν αλείφεται με βούτυρο, η γεύση του είναι υπέροχη.

Τα αξιοθέατα της πόλης

Η περιήγηση στη Στουτγάρδη γίνεται εύκολα και άνετα με τα δημόσια μέσα μεταφοράς (τραμ, μετρό, λεωφορεία). Η βόλτα θα μπορούσε να αρχίσει από το Bohnenviertel (Μπόνενφιρτελ), την παλιά συνοικία των Εβραίων. Στα σοκάκια της συναντά κανείς γραφικά καφέ και μικρομάγαζα.

Ακολουθεί η Marktplatz (Μάρκτπλατς), η πλατεία της αγοράς, όπου βρίσκεται και το δημαρχείο της πόλης. Εδώ πραγματοποιείται δύο φορές το χρόνο ένα μεγάλο υπαίθριο παζάρι μεταχειρισμένων ειδών, θυμίζοντας κάτι από Μοναστηράκι τις Κυριακές. Παράλληλα, αποτελεί και χώρο συγκεντρώσεων, από συνταξιούχους... μέχρι αναρχικούς.

Ο επόμενος σταθμός της βόλτας μας είναι η Markthalle (Μαρκτχάλε), η σκεπαστή αγορά. Μόλις περάσεις τις βαριές πόρτες της, βρίσκεσαι σε μια ατμόσφαιρα μεταξύ ανατολίτικου παζαριού και λαϊκής αγοράς. H σκεπαστή αγορά, χτισμένη σε Jugendstil το 1914, θεωρείται μία από τις πιο όμορφες του κόσμου. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου καταστράφηκε και το 1953 αποκαταστάθηκε στην παλιά της μορφή, ενώ μετά μια πυρκαγιά το 1993, όλοι οι εσωτερικοί χώροι ανακαινίστηκαν. Σε μια έκταση πάνω από 3.500 τετραγωνικά μέτρα διατίθενται προς πώληση λουλούδια, κρέας, ψάρι, λαχανικά, εξωτικά φρούτα και μπαχαρικά. Από τον πρώτο όροφο o επισκέπτης έχει πανοραμική θέα των πάγκων και της κίνησης. Εδώ βρίσκεται και το κατάστημα Merz and Benzig, με design διακοσμητικά αντικείμενα για την κατοικία και τον κήπο, με εκλεκτά καλλυντικά και λογοτεχνικά βιβλία. Οι πιο πεινασμένοι, πάντως, μπορούν να επισκεφθούν κάποιο από τα τρία εστιατόρια που υπάρχουν.

Από εκεί μπορεί κανείς να περπατήσει μέχρι την Schlossplatz (Σλοσπλάτς), τη μεγάλη πλατεία ανάμεσα στο μεγαλοπρεπές «Καινούργιο Παλάτι» (Neues Schloss) και στο επιβλητικό «Κτίριο του Βασιλιά» (Koenigsbau). Το τελευταίο χτίστηκε στα μέσα του 19ου αι. σε μετακλασικό στυλ και είναι εξαιρετικά επιβλητικό, με τη χαρακτηριστική κιονοστοιχία μήκους 135 μέτρων που αποτελείται από 34 κίονες. Στις στοές του φιλοξενεί σήμερα καφετέριες και πλήθος καταστημάτων. Πίσω από το «Καινούργιο Παλάτι» είναι το Λάντακ (Landtag), η Βουλή του κρατιδίου, το Κρατικό Θέατρο (Staatstheater) και η Κρατική Πινακοθήκη (Staatsgalerie). Η Schlossplatz βρίσκεται στο μέσον του μεγαλύτερου πεζόδρομου της Ευρώπης, της Koenigstrasse (Kένιχστράσε), με πολυκαταστήματα, μπουτίκ και καφετέριες. Δεν είναι απορίας άξιον το ότι από εδώ ψωνίζει όλη η Στουτγκάρδη...

Συνεχίζοντας τις διαδρομές

Συνεχίζοντας, φτάνουμε στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό (Hauptbahnhof), που βρίσκεται στην αρχή του πεζόδρομου. Ο σιδηροδρομικός σταθμός διακρίνεται από μακριά λόγω του πύργου του, ύψους 58 μέτρων. Στην κορυφή του περιστρέφεται το σήμα της Mercedes. Αξίζει να ανεβεί κανείς στους τελευταίους τέσσερις ορόφους, όπου φιλοξενείται μόνιμα η έκθεση σχεδίων για το project «Στουτγάρδη 21». Πρόκειται για το πιο σημαντικό έργο της περιοχής στα επόμενα 20 χρόνια, προϋπολογισμού δισεκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με αυτό προβλέπεται η κατεδάφιση των υπαρχόντων εγκαταστάσεων του σιδηροδρομικού σταθμού και η υπογειοποίησή του. Παράλληλα, στην επιφάνεια που θα απελευθερωθεί θα οικοδομηθούν υψηλής ποιότητας κατοικίες και καταστήματα.

Ακριβώς δίπλα στο σιδηροδρομικό σταθμό βρίσκεται το μεγαλύτερο πάρκο της πόλης, το Schlossgarten (Σλοσγκάρτεν). Στην υπαίθρια μπιραρία του μπορούμε να ξεκουραστούμε για λίγο απολαμβάνοντας μια κρύα μπίρα.

Από το σιδηροδρομικό σταθμό παίρνουμε το τραμ 15 για τον πύργο της τηλεόρασης (Fernsehturm). Μετά μια διαδρομή διαρκείας 20 λεπτών κατεβαίνουμε στη στάση Ruhbank. Από εκεί και μέχρι τον πύργο της τηλεόρασης συνεχίζουμε για 20 λεπτά με τα πόδια, διασχίζοντας μια δασώδη έκταση με πολλές αθλητικές εγκαταστάσεις. Εδώ παίζονται τένις, ποδόσφαιρο και πολλά άλλα αθλήματα από μικρούς και μεγάλους. Οσο για τον πύργο της τηλεόρασης, ύψους 217 μ., είναι το ψηλότερο κτίριο της πόλης. Από την καφετέριά του η θέα της πόλης είναι καταπληκτική.

Στη Στουτγάρδη αξίζει ακόμη να επισκεφθεί κανείς το φημισμένο ζωολογικό - βοτανικό κήπο Wilhelma, κοντά στο σταθμό του Bad Cannstatt. Η πρόσβαση είναι εύκολη από το σιδηροδρομικό σταθμό με τραμ (γραμμές 13 και 14) ή με το λεωφορείο (γραμμές 52, 55 και 56).

Η Wilhelma είναι ο μεγαλύτερος ζωολογικός - βοτανικός κήπος της Ευρώπης. Διαθέτει γύρω στα 10.000 ζώα από 1.000 διαφορετικά είδη όλων των κλιματολογικών ζωνών της γης. Παγκόσμια φήμη έχει ο σταθμός με τους γορίλλες και τους πιθήκους. Στην Wilhelma υπάρχουν και 5.000 είδη φυτών. Στην αρχή του βοτανικού έτους, όταν ανθίζουν οι χιλιάδες ορχιδέες, οι καμέλιες και οι αζαλέες, η ομορφιά εδώ είναι μοναδική.

Η Στουτγάρδη κοιμάται νωρίς. Η εργασία υπαγορεύει το ρυθμό ζωής. Οι λάτρεις της νυχτερινής ζωής και διασκέδασης μάλλον θα απογοητευθούν. Σ' αυτούς ταιριάζει περισσότερο το Βερολίνο, το Αμβούργο ή η Φρανκφούρτη. Ακόμη και για τους Γερμανούς η Στουτγκάρδη θεωρείται από αυτήν την άποψη λιγάκι ανιαρή.

Ομως το Σαββατοκύριακο κάτι φαίνεται να αλλάζει. Η νεολαία γεμίζει τις ντίσκο -υπάρχουν πολλές στο κέντρο- όπως φαίνεται από τις ουρές θαμώνων που σχηματίζονται στις εισόδους.

«Την Παρασκευή το βράδυ θα βρεις κάνα δυο ντόπιους να διασκεδάζουν, όμως το Σαββατόβραδο έρχονται και από τις γύρω περιοχές και η πόλη γεμίζει. Τότε τα πάρτι κρατούν μέχρι το πρωί. Πρέπει να ζήσετε περισσότερο αυτήν την πόλη», μου λεει ο μπάρμαν του ξενοδοχείου. Μάλλον έχει δίκιο. Αξίζει να ρίξει κανείς στη Στουτγκάρδη και δεύτερη και τρίτη ματιά.

ΚΟΣΤΟΣ

Πέντε ημέρες (τέσσερις διανυκτερεύσεις) στη Στουτγκάρδη θα σας στοιχίσουν από 650 ευρώ. Στην τιμή περιλαμβάνονται τα εισιτήρια, με φόρους μετ' επιστροφής, η διαμονή σε ξενοδοχείο 3 αστέρων, κατ' άτομο σε δίκλινο δωμάτιο, έξοδα για φαγητό και ποτό, καθώς και ένα ποσό 50 ευρώ για έκτακτα έξοδα.

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ

• Holiday Inn Stuttgart: Mittlerer Pfad 27, D-70 499 Stuttgart. Στάση του τραμ: Weilimdorf (γραμμή τραμ S 6). Κλίνες: 321. Τηλ.: 0049-711-988880, E-Mail: hotel@holidayinn-stuttgart.de, Internet: www.holidayinn-stuttgart.de

• Hotel Wartburg: Langestrasse 49, D-70 174 Stuttgart. Περιοχή Rotebuehlplatz (Κέντρο). Τηλ.: 0049-711-2045-0, E-Mail info@hotel-wartburg-stuttgart.de, Internet: www@hotel-wartburg-stuttgart.de

• Mercure Hotel Stuttgart: Teinacherstrasse 20, D-70 372 Stuttgart. Περιοχή Bad Cannstatt. Στάση του μετρό: U2 Kursaal. Τραμ S 1, S 2, S 3 Bad Cannstatt Κλίνες:156. Tηλ.: 0049-711-954-00. E-Mail: H1704@accor.com

ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ

Stuttgarter Ratskeller: Marktplatz 1, D-70 173 Stuttgart, τηλ.: 00049-711-239-78-0, www.stuttgarterratskeller.de. Ντόπια και διεθνής κουζίνα. 
Arche: Δίπλα στη σκεπαστή αγορά (Markthalle), Baerenstrasse 2, D-70 173 Stuttgart, τηλ.: 0049-711-24-57-59, www.arche-stuttgart.de. 
Die gute Stube: Pfarrstrasse 25, D-70 182 Stuttgart, τηλ.: 0049-711-236-9426. Προσεγμένο φαγητό, ντόπιες σπεσιαλιτέ.

ΓΙΑ ΠΟΤΟ

Amadeus: Μπιστρό και μπιραρία στο κέντρο. Charlottenplatz 17, D-70 173 Stuttgart, τηλ.: 0049-711-29-26-78, Internet: www.amadeus-stuttgart.de. 
Bistro Einstein: Γαλλικό μπιστρό στο κέντρο της πόλης.Wilhelmplatz 5, D-70 182 Stuttgart. 
Old Ascot: Παμπ για καλή μπίρα στο κέντρο. Koenigstrasse 5, D-70 173 Stuttgart-Mitte, τηλ.: 0049-711-295333, Internet: www.old-ascot.de.

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Sky Palace: Disco στο προάστιο Zuffenhausen, πρόσβαση με μετρό. Stammheimerstrasse 55, D- 70 435 Stuttgart, τηλ.: 0049-711-806-95-45, e-mail: info@sky-palace.de. 
Move: Disco στο κέντρο της πόλης. Bolzstrasse 10, D-70 1 73 Stuttgart, τηλ.: 0049-711-229-44-99, Internet:www.move-dancing.de.

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ:

ΠΗΓΗ

Γιατί μόνο το δολάριο έχει τον Θεό του;

«In God we trust». Γιατί μόνο το δολάριο έχει τον Θεό του;

04/01/2014

Κατηγορίες: THE COLD WAR

Ετικέτες: άθεος, ακτιβισμός, δίκη, δολάριο, Θεός, Μακάρθι, προπαγανδα

«In God We Trust». Η φράση, «στον θεό που πιστεύουμε», μπήκε στο δολάριο την 1η Οκτωβρίου 1957 και κάθε άλλο παρά αθώα ήταν.

Δήλωνε και δηλώνει ότι οι Αμερικανοί, σε αντίθεση με τους άθεους κομμουνιστές, πιστεύουν στον Θεό. Δεν ήταν παρά άλλη μια έμπνευση του Μακαρθικού καθεστώτος, που κυνηγούσε μάγισσες.

Η προπαγάνδα πέρασε και στα χαρτονομίσματα. Ήταν η εποχή του ρατσισμού, της συνταγματικής αυθαιρεσίας και του Χούβερ, που κυβερνούσε υπόγεια την Αμερική…

Το 1990 έγινε μια προσπάθεια να απαλειφθεί η φράση, αλλά ο δικαστής έκρινε ότι δεν έχει θρησκευτικό περιεχόμενο και απέρριψε την αίτηση.

Φυσικά, ποτέ δεν εξήγησε το σκεπτικό του και γιατί η φράση  «In God We Trust» δεν είναι θρησκευτικού περιεχομένου.

Σήμερα, περίπου 30 εκατομμύρια Αμερικανοί δηλώνουν άθεοι, αν και χρήστες του θεϊκού δολαρίου.

Πριν καμιά δεκαριά χρόνια, ένας άθεος άρχισε να κυκλώνει με κόκκινο στυλό, σχηματίζοντας το σήμα του απαγορευτικού στη λέξη «God», όπως μπορείτε να δείτε στο δολάριο της φωτογραφίας.

Τα συγκεκριμένα δολάρια, αν και άθεα, γίνονταν πάντα αποδεκτά.

Η πράξη του βρήκε κι άλλους μιμητές και όπως πολύ σωστά παρατηρεί ο συγκεκριμένος τυπάκος, οι περισσότερες συναλλαγές είναι άθεες, καθώς γίνονται με πιστωτικές κάρτες, τραπεζικούς λογαριασμούς, επιταγές, ομόλογα κλπ.

Το ερώτημα είναι, γιατί  δε βγαίνει η φράση; Γιατί ο σκοταδισμός την επέβαλλε κι αυτός την υπερασπίζεται.

Το άρθρο βασίζεται στο site του άθεου ακτιβιστή Mitchell Kahl, που προτρέπει τους Αμερικάνους με την εξής φράση:

«Use a red pen or stamp to «de-God» all of your paper money. It’s fun. It’s easy» (Χρησιμοποίησε ένα κόκκινο στιλό ή σφραγίδα, για να «απο-θεοποιήσεις» τα χαρτονομίσματά σου. Έχει πλάκα. Είναι εύκολο).

Τι διαφορά έχουν οι Αρβανίτες της Ελλάδας από τους Αλβανούς; Πότε κατέβηκαν στην ελλαδικό χώρο και γιατί ο Μπερίσα τους αποκάλεσε λανθασμένα μειονότητα

18/10/2014

Κατηγορίες: 1821, Featured

Ετικέτες: Αλβανία, Αλβανοί, Αννα Κομνηνή, Αρβανίτες, Βόρειος Ήπειρος, Βυζάντιο, Δεσποτάτο της Ηπείρου, Έλληνες, ελληνικότητα, Ηπειρος, Λατίνοι, Μιχαήλ Ατταλειάτης, Τουρκαλβανοί

O μεγαλοϊδεατισμός στα Βαλκάνια είναι μια παλιά και μάλλον βαριά ασθένεια που υποτροπίασε στο ποδοσφαιρικό παιχνίδι ανάμεσα στη Σερβία και την Αλβανία, όπου εμφανίσθηκε η «σημαία» της λεγόμενης Μεγάλης Αλβανίας. Σε αυτή την υποτιθέμενη σημαία η γειτονική μας χώρα φθάνει μέχρι τη Θεσπρωτία.
Όσον αφορά στις διεκδικήσεις σε βάρος της χώρας μας αυτές δεν προκύπτουν μόνο από το «θέμα των Τσάμηδων», αλλά και από την προσπάθεια να παρουσιάσουν τους Αρβανίτες της Ελλάδας ως μειονότητα με αλβανική εθνική συνείδηση.

Ποιοι είναι όμως οι Αρβανίτες; Για να απαντήσουμε στο θέμα αυτό πρέπει να επιστρέψουμε στον 11^ο αιώνα. Τότε οι Αρβανίτες πρωτοεμφανίζονται στις βυζαντινές πηγές από τον Μιχαήλ Ατταλειάτη και αργότερα ως Αρβανίτες από το Άρβανον (περιοχή της Βορείου Ηπείρου) στο βιβλίο της Άννας Κομνηνής «Αλεξιάδα».

Τον 13^ο αιώνα ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων της Αλβανίας ζει στις πεδιάδες και στις ακτές, μαζί με Έλληνες και Λατίνους. Όταν οι Φράγκοι κατέλαβαν τις ακτές, αρκετοί απ’ αυτούς τους χωρικούς απωθήθηκαν στις ορεινές περιοχές της χώρας όπου διατηρούνταν ισχυρές παραδοσιακές κοινότητες.

Η δημιουργία του Δεσποτάτου της Ηπείρου και η συμπαράταξη των ορεσίβιων Αλβανών στις συγκρούσεις εναντίον Σλάβων και Βενετών επιβεβαιώνει τις στενές σχέσεις των πρώτων με το ελληνικό στοιχείο.

Οι Αλβανοί φύλαρχοι ανταμείφθηκαν για τις πολεμικές τους υπηρεσίες στον βυζαντινό αυτοκράτορα με απονομή τίτλων και απόδοση εκτεταμένων περιοχών.

Με αυτό τον τρόπο όμως, από παραδοσιακοί αρχηγοί φατριών μεταλλάχθηκαν σε άρχοντες οι οποίοι στις σχέσεις με τους «ανθρώπους» τους, αψηφούσαν το πατροπαράδοτο εθιμικό δίκαιο και την αρχή της ισονομίας.

Προσπαθώντας να ξεφύγουν από το νέο αυτό γαιοκτητικό καθεστώς των αρχόντων και αποκτώντας σιγά-σιγά νομαδικές συνήθειες (αφού οι άρχοντες άρπαζαν τη γη τους), πολλοί Ηπειρώτες και Αλβανοί άρχισαν να μετακινούνται προς τον ελλαδικό χώρο, συντασσόμενοι γύρω από τους αρχηγούς των φατριών τους, οι οποίοι για τον έναν ή τον άλλο λόγο δεν είχαν κατορθώσει να αποκτήσουν τον τίτλο του άρχοντα-γαιοκτήμονα.

Οι Αρβανίτες συμμετείχαν ολόψυχα στην Ελληνική Επανάσταση.

Οι φατρίες αυτές ήταν πιστές στην Ορθοδοξία χαράσσοντας ακόμη μια διαχωριστική γραμμή με τους άρχοντες, κυρίως των παράκτιων περιοχών, οι οποίοι πρόθυμα ασπάστηκαν το καθολικό δόγμα.

Αρχικός τόπος εγκατάστασής τους ήταν η Θεσσαλία.
Αργότερα, η οθωμανική εισβολή στην Αλβανία και στη βόρεια και κεντρική Ελλάδα προκάλεσε νέα κύματα καθόδου προς τον νότο.

Σχεδόν όλες αυτές οι φατρίες τάχθηκαν κατά καιρούς στη στρατιωτική υπηρεσία των Καταλανών, των Βενετών και των Παλαιολόγων.

Στις πηγές ωστόσο, η επωνυμία Αρβανίτης (Αρναβούτ) κατέληξε να σημαίνει τον μισθοφόρο πολεμιστή από τα Βαλκάνια ανεξάρτητα από την εθνική του καταγωγή.

Η ανάμειξη των Αρβανιτών με τους πολυπληθέστερους ελληνικούς πληθυσμούς είχε ως αποτέλεσμα με το πέρασμα των αιώνων, το μεγαλύτερο μέρος τους να αφομοιωθεί πλήρως γενετικά και πολιτισμικά. Κάποιοι ελάχιστοι πληθυσμοί διατηρήθηκαν με ενδογαμίες κυρίως σε απομονωμένα χωριά. Αυτοί διατήρησαν τα έθιμα και το γλωσσικό ιδίωμα που προέρχεται από την αλβανική γλώσσα με μεγάλες επιρροές από τρεις γλώσσες. Την ελληνική, τα σλάβικα και τα λατινικά. Πάντως, έχει παρατηρηθεί πως σε πολλά μέρη εγκατάστασής τους, οι Αρβανίτες μετέδωσαν τη γλώσσα τους και στους ελληνόφωνους κατοίκους της περιοχής για τις καθημερινές συνδιαλλαγές τους.

Το κοινό θρησκευτικό δόγμα, η κοινή καταγωγή (όσον αφορά στους Ηπειρώτες) και η όσμωση τόσων αιώνων με το ελληνικό στοιχείο κατέστησε τους Αρβανίτες «πιο Έλληνες από τους Έλληνες». Φυσικό επακόλουθο λοιπόν ήταν η ταύτιση με τους αγώνες του ελληνικού έθνους (Ελληνική Επανάσταση, Μακεδονικός Αγώνας, Βαλκανικοί πόλεμοι).
Η ελληνικότητα τους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ.

Κατά τη διάρκεια αυτών των αγώνων μάλιστα, ήρθαν αντιμέτωποι με μουσουλμάνους Αλβανούς, τους λεγόμενους «Τουρκαλβανούς».
Αμέσως μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία ωστόσο, οι κυβερνήσεις της γείτονος έθεσαν «αρβανίτικο» θέμα. Τη δεκαετία του ΄90 ο Σαλί Μπερίσα δήλωσε ότι οι Αρβανίτες είναι αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα.
Οι οργισμένες αντιδράσεις των τελευταίων ήταν μια ηχηρή απάντηση στον νεόκοπο αυτό μεγαλοϊδεατισμό.

Micaela Schafer

Η Κατερίνα Στικούδη

Abigail Spencer

!!!!

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ! 12 Άνθρωποι της τέχνης και του θεάματος που έφυγαν το 2014....Σας ευχαριστούμε

1) Σεραφείμ Φυντανίδης

Ένα μεγάλο πλήγμα για την δημοσιογραφία ήταν ο Σεραφείμ Φυντανίδης, που έφυγε από τη ζωή ανήμερα των Χριστουγέννων σε ηλικία 77 ετών.


2) Μπάμπης Αλατζάς

Θλίψη και συγκίνηση προκάλεσε στο καλλιτεχνικό χώρο ο θάνατος του Μπάμπη Αλατζά, ο οποίος πέθανε στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης χτυπημένος από τον καρκίνο.


3) Αλεξία Αλεξιάδου

Η Αλεξία Αλεξιάδου έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στον ύπνο της τέλη Οκτωβρίου το 2014. Τραγική φιγούρα η μητέρα της, Βέφα Αλεξιάδου, που δεν μπορεί ακόμα και σήμερα να πιστέψει πως πέθανε η κόρη της έτσι ξαφνικά. Η κηδεία της έγινε στο κοιμητήριο της Νέας Ερυθραίας και τα αγαπημένα της πρόσωπα ήταν εμφανώς, σοκαρισμένα.



4) Τόνυ Άντονι

Δύο ολόκληρα χρόνια πάλευε με τον καρκίνο ο Τόνυ Άντονι ο οποίος και τελικά τον νίκησε. Ο κωμικός ηθοποιός πέθανε στα μέσα σχεδόν του Δεκέμβρη.


5) Σπύρος Ζαγοραίος

Άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 86 ετών, ο ερμηνευτής, στιχουργός και συνθέτης Σπύρος Ζαγοραίος.


6) Δημήτρης Γιαννόπουλος

Στα 56 του χρόνια έχασε την μάχη για την ζωή ο Δημήτρης Γιαννόπουλος. Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή από τα καλλιτεχνικά πηγαδάκια όταν του προτάθηκε ρόλος για σειρά από μεγάλο κανάλι και το σήκωσε η γυναίκα του και έτσι απλά είπε στους ιθύνοντες ότι ο σύζυγος της δεν ζει.


7) Ασημένια Μυρωδιά



Η Ασημένια Μυρωδιά έβαλε τέλος στην ζωή της. Το μοντέλο και παρουσιάστρια του EXTRA 3 βρέθηκε κρεμασμένη στο δωμάτιό της από την γυναίκα που φρόντιζε την κατάκοιτη μητέρα της.


8) Αντώνης Βαρδής



O Αντώνης Βαρδής, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 66 ετών στις 2 Σεπτεμβρίου. Η ελληνική μουσική σκηνή έγινε πιο φτωχή, αφού ήταν ένας από τους σπουδαιότερους μουσικοσυνθέτες της χώρας μας. Ο Αντώνης Βαρδής αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του και σχεδόν πριν έναν χρόνο βρέθηκε στην Γερμανία για χειρουργική επέμβαση στο κεφάλι. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα συνέχισε να δίνει την δική του μάχη, κρατώντας χαμηλούς τόνους και έχοντας στο πλευρό του τα αγαπημένα του πρόσωπα. Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε και άφησε την τελευταία του πνοή στις 2 Σεπτεμβρίου.


9) Σάσα Καστούρα



Άφησε την τελευταία της πνοή μέσα στο 2014, σε ηλικία 74 ετών η Σάσα Καστούρα. Η ηθοποιός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1940 και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1962. Συμμετείχε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις και ελληνικές ταινίες ενώ έγινε γνωστή στο κοινό με τον ρόλο της στο δημοφιλές σήριαλ της κρατικής τηλεόρασης «Η γειτονιά μας».


10) Σωτήρης Βάγιας



Ξαφνικά έφυγε και ο Σωτήρης Βάγιας. Ο ηθοποιός βρέθηκε νεκρός μέσα στο αυτοκίνητό του από ένα ζευγάρι. Ο Σωτήρης Βάγιας πρωταγωνιστούσε στον ρόλο του Νάκου στην πετυχημένη καθημερινή σειρά του Ant1 «Καλημέρα Ζωή» ενώ τον είχαμε δει και στις σειρές: «Κωνσταντίνου και Ελένης», «Μεν και Δεν», «Έλλη και Άννα» και «Φρούτα Εποχής».


11) Σάκης Μπουλάς

Ένας από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς, ο Σάκης Μπουλάς έφυγε από τη ζωή στις 21 Φεβρουαρίου 2014. Άφησε τη τελευταία του πνοή σε ηλικία 60 χρονών στο νοσοκομείο. Έδωσε γενναία τη δική του μάχη με τον καρκίνο αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Στο πλευρό του μέχρι τελευταία στιγμή είχε τον αδερφό του, Νίκο και τη σύντροφό του, Αλεξάνδρα Ούστα.



12) Τζένη Βάνου

Η σπουδαία τραγουδίστρια, Τζένη Βάνου, πέθανε την Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου χτυπημένη από τον καρκίνο. Η τραγουδίστρια νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα της ζωής της στο νοσοκομείο. Η Τζένη Βάνου το καλοκαίρι του 2013 είχε διαγνωστεί με όγκο στις φωνητικές χορδές και υπεβλήθη σε επέμβαση τον Ιούλιο σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Το τελευταίο διάστημα δυστυχώς η κατάσταση της υγείας της είχε επιδεινωθεί και όπως αποκάλυψε και ο γιος της υπέφερε από αφόρητους πόνους.
koolnews.gr 

Πηγή: http://www.kamikaze.gr/2014/12/12-2014-photos.html#ixzz3NqDU4GME

Έχεις το κινητό δίπλα σου όταν κοιμάσαι το βράδυ;;; Διάβασε τι θα πάθεις!

Σε ερευνα που έγινε στη Βρετανία φαίνεται πως 7 στους 10 ανθρώπους κοιμούνται με το κινητό ανοιχτό και το έχουν δίπλα τους 

Οι επιστήμονες προειδοποιούν πως το κινητό όταν κοιμόμαστε πρέπει να είναι κλειστό και μακρυά από εμάς καθώς εκπέμπει ακτινοβολία το κινητό που βλάπτει την  υγεία μας. Επίσης, το κινητό το βράδυ σχετίζεται με προβλήματα ύπνου αλλά και… αϋπνίας.

Χρήστες κινητού που το βράδυ το χρησιμοποιούν ενδέχεται να μην μπορούν να κοιμηθούν μετά από την υπερενταση , να έχουν πονοκέφαλο και κατα συνέπεια να υποφέρουν από αϋπνία.

Ακόμα , αν η χρήση του κινητού είναι πολύ μεγάλη ενδέχεται μέχρι και… καρκίνο να προκαλέσει. Εσείς θα ξανακοιμηθείτε με το κινητό δίπλα σας;