Βουλευτικές Οι έδρες στην Περιφέρεια ΑΜΘ 2019

• 
  
• Δράμας

• ΝΔ Ποσοστό 43,95 Έδρες 1
• ΣΥΡΙΖΑ Ποσοστό22,56 Έδρες 1
• ΚΙΝ.ΑΛ. Ποσοστό12,52 Έδρες 1

Έβρου  

• ΝΔ Ποσοστό 44,60 Έδρες 3
• ΣΥΡΙΖΑ Ποσοστό 27,99 Έδρες 1

Ροδόπης 

• ΝΔ Ποσοστό 37,58 Έδρες 1
• ΣΥΡΙΖΑ Ποσοστό 27,63 Έδρες 1
• ΚΙΝ.ΑΛ. Ποσοστό 21,49 Έδρες 1

Ξάνθης

• ΣΥΡΙΖΑ  Ποσοστό 39,61 Έδρες 1
• ΝΔ Ποσοστό 36,65  Έδρες 1
• ΚΙΝ.ΑΛ. Ποσοστό 8,75  Έδρες 1

Καβάλας

• ΝΔ Ποσοστό 42,51 Έδρες 3
• ΣΥΡΙΖΑ Ποσοστό 26,24 Έδρες 1

Αυτοί είναι οι τρεις βουλευτές του νομού Ροδόπης

Κλείδωσε το εκλογικό αποτέλεσμα στο νομό Ροδόπης. Από μία έδρα καταλαμβάνουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, με βουλευτές να εκλέγονται οι Ευριπίδης Στυλιανίδης, Δημήτρης Χαρίτου και Ιλχάν Αχμέτ αντίστοιχα. Το αποτέλεσμα ξεκαθάρισε από πολύ νωρίς για τους κκ Στυλιανίδη και Αχμέτ, όμως ένα θρίλερ εξελίχτηκε αναφορικά με την έδρα του ΣΥΡΙΖΑ την οποία τελικά κατέλαβε ο Δημήτρης Χαρίτου.

Βουλευτικές εκλογές 2019: Τι ψήφισαν στον δήμο Θάσου

ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Πρωθυπουργός: Κυριάκος Μητσοτάκης
Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης: Παναγιώτης Πικραμμένος
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Υπουργός: Χρήστος Σταϊκούρας
Υφυπουργός αρμόδιος για τη φορολογική πολιτική και τη δημόσια περιουσία: Απόστολος Βεσυρόπουλος
Υφυπουργός αρμόδιος για τη δημοσιονομική πολιτική: Θεόδωρος Σκυλακάκης
Υφυπουργός αρμόδιος για το χρηματοπιστωτικό σύστημα: Γεώργιος Ζαββός.
2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ
Υπουργός: Σπυρίδων – Αδωνις Γεωργιάδης
Υφυπουργός αρμόδιος για τις ιδιωτικές επενδύσεις και τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα: Γιάννης Τσακίρης
Υφυπουργός αρμόδιος για την έρευνα και τεχνολογία: Χρίστος Δήμας
Υφυπουργός αρμόδιος για τη βιομηχανία και το εμπόριο: Νίκος Παπαθανάσης
3. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
Υπουργός: Νίκος Δένδιας
Αναπληρωτής υπουργός αρμόδιος για τα ευρωπαϊκά θέματα: Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης
Υφυπουργός για την οικονομική διπλωματία και την εξωστρέφεια: Κώστας Φραγκογιάννης
Υφυπουργός αρμόδιος για τον απόδημο Ελληνισμό: Αντώνης Διαματάρης
4. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Υπουργός: Μιχάλης Χρυσοχοΐδης
Αναπληρωτής υπουργός αρμόδιος για τη μεταναστευτική πολιτική: Γιώργος Κουμουτσάκος
Υφυπουργός αρμόδιος για την αντεγκληματική πολιτική: Λευτέρης Οικονόμου
5. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
Υπουργός: Νίκος Παναγιωτόπουλος
Υφυπουργός: Αλκιβιάδης Στεφανής
6. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
Υπουργός: Νίκη Κεραμέως
Υφυπουργός αρμόδια για θέματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ειδικής αγωγής: Σοφία Ζαχαράκη
Υφυπουργός αρμόδιος για θέματα ανώτατης εκπαίδευσης: Βασίλης Διγαλάκης
7. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Υπουργός: Γιάννης Βρούτσης
Υφυπουργός αρμόδιος για θέματα κοινωνικής ασφάλισης: Παναγιώτης Μηταράκης
Υφυπουργός αρμόδια για θέματα πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης: Δόμνα Μιχαηλίδου
8. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ
Υπουργός: Βασίλης Κικίλιας
Υφυπουργός: Βασίλης Κοντοζαμάνης
9. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Υπουργός: Κωστής Χατζηδάκης
Υφυπουργός αρμόδιος για θέματα ενέργειας και φυσικών πόρων: Γεράσιμος Θωμάς
Υφυπουργός αρμόδιος για θέματα χωροταξίας και αστικού περιβάλλοντος: Δημήτρης Οικονόμου
10. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Υπουργός: Λίνα Μενδώνη
Υφυπουργός αρμόδιος για θέματα αθλητισμού: Λευτέρης Αυγενάκης
11. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Υπουργός: Κώστας Τσιάρας
Υφυπουργός Δικαιοσύνης: Δημήτρης Κράνης
12. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Υπουργός: Παναγιώτης Θεοδωρικάκος
Υφυπουργός αρμόδιος για θέματα αυτοδιοίκησης και εκλογών: Θεόδωρος Λιβάνιος
Υφυπουργός αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας Θράκης: Θεόδωρος Καράογλου
13. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Υπουργός: Κυριάκος Πιερρακάκης
Υφυπουργός για θέματα απλούστευσης διαδικασιών: Γεώργιος Γεωργαντάς
Υφυπουργός για θέματα ψηφιακής στρατηγικής: Γρηγόρης Ζαρειφόπουλος
14. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
Υπουργός: Κώστας Αχιλλέα Καραμανλής
Υφυπουργός αρμόδιος για θέματα μεταφορών: Γιάννης Κεφαλογιάννης
15. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Υπουργός: Γιάννης Πλακιωτάκης
16. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
Υπουργός: Μάκης Βορίδης
Υφυπουργός αρμόδιος για την κοινή αγροτική πολιτική: Κώστας Σκρέκας
Υφυπουργός αρμόδιος για την αλιευτική πολιτική: Φωτεινή Αραμπατζή
17. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Υπουργός: Χάρης Θεοχάρης
Υφυπουργός: Μάνος Κόνσολας
18. Υπουργός Επικρατείας: Γιώργος Γεραπετρίτης
Υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργό αρμόδιος για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου: Ακης Σκέρτσος
Υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργό αρμόδιος για θέματα επικοινωνίας και ενημέρωσης και κυβερνητικός εκπρόσωπος: Στέλιος Πέτσας
Η Νέα Δημοκρατία θα προτείνει για πρόεδρο της Βουλής τον βουλευτή Ιωαννίνων Κωνσταντίνο Τασούλα.
Η ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη στις 12:00 στο Προεδρικό Μέγαρο και θα ακολουθήσει η προβλεπόμενη παραλαβή – παράδοση των υπουργείων. Η πρώτη συνεδρίαση του νέου υπουργικού συμβουλίου σε πλήρη σύνθεση θα πραγματοποιηθεί στη Βουλή την Τετάρτη 10 Ιουλίου στις 11 το πρωί.


Πηγή: iefimerida.gr

Μεγάλη νίκη της Νέας Δημοκρατίας

Μεγάλη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις χθεσινές εκλογές, καθώς το κόμμα κέρδισε αυτοδυναμία με ποσοστό 39,85% και εξέλεξε 158 βουλευτές έναντι ποσοστού 31,53% του ΣΥΡΙΖΑ, που εξέλεξε 86 βουλευτές (με ενσωμάτωση 99,84%).
Ο ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές είχε επιτύχει ποσοστό 35,46%. Το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη αύξησε τη δύναμή του κατά 11,6 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 και κατέλαβε την πρώτη θέση στις 51 από τις συνολικά 59 εκλογικές περιφέρειες της χώρας. Στη νέα Βουλή εισέρχονται 6 κόμματα με τρίτο το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο με ποσοστό 8,10% εκλέγει 22 βουλευτές.
Το ΚΙΝΑΛ αύξησε τη δύναμή του συγκριτικά με τις προηγούμενες εθνικές εκλογές, όταν το ποσοστό του κόμματος είχε διαμορφωθεί στο 6,29% και είχε εκλέξει 17 βουλευτές. Στην τέταρτη θέση το ΚΚΕ διατήρησε τα ποσοστά του, κερδίζοντας 5,30% και εξέλεξε 15 βουλευτές, ενώ αντίστοιχα στις προηγούμενες εκλογές είχε ποσοστό 5,55%. Στη Βουλή εισέρχεται με 3,70% η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου εκλέγοντας 10 βουλευτές, καθώς και το ΜέΡΑ25 με ποσοστό 3,44% εκλέγοντας 9 βουλευτές. Εκτός Βουλής βρίσκεται η Χρυσή Αυγή, αφού δεν κατάφερε να ξεπεράσει το όριο του 3%. Παρά την εκστρατεία για την κινητοποίηση των ψηφοφόρων, μεγάλο είναι το ποσοστό της αποχής, στο 42,08%, ωστόσο μειωμένο σε σύγκριση με αυτό των εθνικών εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015 που είχε διαμορφωθεί στο 44,1%. Τα κόμματα εκτός Βουλής στις χθεσινές εκλογές συγκέντρωσαν ποσοστό 8,08%.
Το μεγαλύτερο ποσοστό της σημείωσε η Ν.Δ. στην Καστοριά (50,35%) αυξάνοντας την εκλογική δύναμη του κόμματος κατά 13,41% μονάδες στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια. Ακολουθούν οι περιφέρειες Λακωνίας με ποσοστό 50,04%, Ευρυτανίας 48,64%, Σερρών 48,10%, Πιερίας 47,39%, Χίου 46,23%, Β1 Βόρειου Τομέα Αθηνών 45,48% και Καρδίτσας 44,83%. Τα χαμηλότερα ποσοστά για τη Ν.Δ. διαμορφώθηκαν στη Β΄ Περιφέρεια του Δυτικού Τομέα Αθηνών (29,75%), στο Ηράκλειο (29,94%), στη Β΄ Πειραιά (30,19%), στην Αχαΐα (32,29%), στα Χανιά (33,66%), στο Λασίθι 34,24%, στη Β΄ περιφέρεια Δυτικής Αττικής (34,33%) και στη Σάμο (34,53%).
Στο Ηράκλειο κέρδισε το μεγαλύτερο ποσοστό ο ΣΥΡΙΖΑ, 43,29%, το οποίο όμως είναι 1,91% λιγότερο από το ποσοστό που είχε κερδίσει τον Σεπτέμβριο του 2015. Στην Αχαΐα ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε 40,41%, 1,06% λιγότερο από τις εκλογές του 2015. Στην Αρτα έχει ποσοστό 40,12%, στην Ξάνθη 39,43%.
Στη Β΄ Περιφέρεια Δυτικού Τομέα σημείωσε ποσοστό 38,54%, στη Β΄ Πειραιά 38,22%, στα Χανιά 37,83% και στο Ρέθυμνο 37,12%. Το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα σημείωσε τα χαμηλότερα ποσοστά του στη Λακωνία 19,90%, στη Χίο 22,32%, στη Δράμα 21,80%, στο Κιλκίς 23,06%, στην Πιερία 23,37% και στη Χαλκιδική 24,36%.
Στη Ροδόπη κατέγραψε το μεγαλύτερο ποσοστό του το ΚΙΝΑΛ, 21,64%, και στην Α΄ Πειραιώς το μικρότερο 4,93%. Το ΚΚΕ σημείωσε τα μεγαλύτερα ποσοστά του στη Σάμο 13,77% και στη Λέσβο 10,12% και τα μικρότερα στην Ξάνθη 2,20% και στην Καστοριά 2,55%.
Στη Φλώρινα 7,50%, στη Δράμα 6,63% και στις Σέρρες 6,10% σημείωσε η Ελληνική Λύση τα μεγαλύτερα ποσοστά της. Το ΜέΡΑ 25 κατάφερε τα μεγαλύτερα ποσοστά του στην Κέρκυρα 4,95%, στα Χανιά 4,89%, στην Α΄ Θεσσαλονίκης 4,76%, Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών 4,43% και στη Β΄ Πειραιώς 4,41%.


Πηγή Καθημερινή

Δύο Καβαλιώτες στην νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη

Το πρώτο όνομα  Καβαλιώτη στην καταγωγή και διαμονή που ανακοινώθηκε στην νέα σύνθεσή της  Κυβέρνησης,  είναι του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ο οποίος και αναλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, είναι ο τους λίγους εκπρόσωπους της περιφέρειας ΑΜΘ, που συμμετέχει στο κυβερνητικό σχήμα και αναλαμβάνει ενα τόσο κρισιμο υπουργείο . Η ορκωμοσία του θα γίνει σήμερα το μεσημέρι.
Το δεύτερο όνομα είναι αυτό του Καβαλιώτη στην καταγωγή, Κώστα Φραγκογιάννη, ο οποίος είναι ανιψιός του Λευτέρη Αθανασιάδη, κατοικεί στην Αθήνα και αναλαμβάνει στο Υπουργείο των Εξωτερικών, Υφυπουργός για την Οικονομική Διπλωματία και την Εξωστρέφεια.

Μετακινήσεις ψηφοφόρων Εκλογές 2019

Τα επτά λάθη που έκανε το ΔΝΤ στην Ελλάδα

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ - ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε εσωτερική του έκθεση, που αξιολογεί το πρώτο πρόγραμμα στην Ελλάδα, αλλά και τα προγράμματα στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία, καταλήγει σε μία πολύ αυστηρή κριτική.

Η έκθεση που έχει σε αποκλειστικότητα και φέρνει στη δημοσιότητα η «Κ» είναι αποτέλεσμα της δουλειάς ομάδας ανεξάρτητων από το Ταμείο οικονομολόγων και ειδικών που μελέτησαν σε βάθος το πρόγραμμα μέσα από σειρά συνεντεύξεων και εσωτερικών εγγράφων του Ταμείου, καταλήγοντας στα εξής λάθη:
1. Η Χαλαρή «αφετηρία»
Πριν ξεσπάσει η κρίση χρέους, το ΔΝΤ δεν παρακολουθούσε πολύ προσεκτικά την κατάσταση στην Ελλάδα. Η έκθεση αναφέρει ότι το Ταμείο πολύ γρήγορα επαινούσε τη χώρα για τις μεταρρυθμίσεις, χωρίς όμως να αξιολογεί αν έχουν εφαρμοσθεί. Στην περίπτωση της Ελλάδας, το 2007, η έκθεση του ΔΝΤ μιλούσε θετικά για τις μεταρρυθμίσεις στη φορολογία και για τα μέτρα ενάντια στη φοροδιαφυγή, ενώ στην πραγματικότητα από το 2004 έως το 2009 η ελληνική κυβέρνηση έθετε μέσω νομοθετημάτων εμπόδια στην αγορά προϊόντων. Ακόμα και όταν η Ελλάδα μπήκε σε πρόγραμμα με το ΔΝΤ, το Ταμείο χρειάστηκε μήνες για να συνειδητοποιήσει ότι η διοικητική ικανότητα της χώρας ήταν πολύ αδύναμη και ότι τα συμφέροντα του κατεστημένου δημιουργούσαν σχεδόν ανυπέρβλητα εμπόδια.

Συγχρόνως είχε επικρατήσει η λογική στο Ταμείο πως η «Ευρώπη αντιμετωπίζεται διαφορετικά», όπως αναφέρεται στην έκθεση. Επειδή το ενδεχόμενο να χρειαστεί να δανείσει ένα κράτος-μέλος της Ευρωζώνης ήταν απίθανο, ποτέ δεν χρειάστηκε να σχεδιαστεί η προετοιμασία ενός προγράμματος στην Ευρωζώνη, με όρους και προϋποθέσεις, και το Ταμείο βρέθηκε απροετοίμαστο.

Αν η διοίκηση του ΔΝΤ είχε έξι μήνες στη διάθεσή του, πριν ζητήσει η Ελλάδα πρόγραμμα, να σχεδιάσει μία προληπτική σχέση με ένα κράτος-μέλος της Ευρωζώνης, τότε, σύμφωνα με την έκθεση, το προσωπικό του Ταμείου θα είχε καλύτερη κατανόηση των ιδιαίτερων περιορισμών που υπάρχουν σε μία χώρα του ευρώ και θα μπορούσαν να αποφασίσουν πιο εμπεριστατωμένα αν θα συμμετάσχουν ή όχι σε ένα τέτοιο πρόγραμμα.
2. Η Αναδιάρθρωση του χρέους
Η άρνηση για αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας στην αρχή του προγράμματος, παρά τη μεγάλη πιθανότητα το χρέος να μην αποδειχθεί βιώσιμο, αποτελεί αντικείμενο κριτικής. Στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου το Ταμείο αποφάσισε το 2010 να τη χρηματοδοτήσει με ποσό μεγαλύτερο από αυτό που της αντιστοιχούσε («exceptional access»), θα έπρεπε να είχε προηγηθεί η αναδιάρθρωση χρέους.

Η έκθεση αναφέρει πως αρχικά, επειδή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και μερικά κράτη-μέλη ήταν αντίθετα με την αναδιάρθρωση του χρέους για οικονομικούς, τεχνικούς ή πολιτικούς λόγους, οι ελληνικές αρχές συντάχθηκαν γιατί χρειάζονταν την ευρωπαϊκή βοήθεια. Το ΔΝΤ είχε απομονωθεί στις συζητήσεις για την Ευρώπη και όταν κλήθηκε τον Μάιο του 2010 το θέμα της αναδιάρθρωσης ήταν εκτός ατζέντας. «Το τρένο είχε φύγει ήδη από τον σταθμό», αναφέρεται στην έκθεση.

Επίσης υπήρχε έντονη διαφωνία και στους κόλπους του ΔΝΤ για το κατά πόσον χρειάζεται η Ελλάδα αναδιάρθρωση του χρέους. Με τη μία ομάδα να υποστηρίζει την ανάγκη γενναίας και άμεσης αναδιάρθρωσης, και την άλλη να υποστηρίζει ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να αντιμετωπίσει την κρίση χωρίς αναδιάρθρωση χρέους. Μία τρίτη ομάδα, ενώ συμφωνούσε ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, θεωρούσε ότι δεν ήταν εφικτή η μείωσή του λόγω των χρονικών περιορισμών και των κινδύνων, ελλείψει μηχανισμού προστασίας στην Ε.Ε. την εποχή εκείνη.

Μία κριτική που επίσης ασκείται έχει να κάνει με το γεγονός ότι, αφού δεν ακολουθήθηκε η αναδιάρθρωση του χρέους πριν από τη χρηματοδότηση από το ΔΝΤ, τότε όφειλε το Ταμείο να έχει ζητήσει από τους Ευρωπαίους μεγαλύτερη χρηματοδότηση. Οσον αφορά τις διαδικασίες που τηρήθηκαν, η έκθεση αναφέρει κριτικά πως «δεν υπήρχε ανοιχτή και από την αρχή συζήτηση όλων των διαθέσιμων επιλογών». Μπορεί «το ρίσκο της μετάδοσης της κρίσης» να έπαιξε σημαντικό ρόλο στη λήψη της απόφασης για συμμετοχή του Ταμείου, αλλά την ίδια στιγμή οι συνέπειες μετάδοσης της κρίσης, ειδικά αν δεν γινόταν η αναδιάρθρωση του χρέους, «δεν ποσοτικοποιήθηκαν αυστηρώς ούτε συζητήθηκαν διεξοδικά στο εσωτερικό του Ταμείου».

Ενώ οι κανονισμοί του Ταμείου θέλουν ανάμειξη του διοικητικού του συμβουλίου από την αρχή, όταν ο δανεισμός της χώρας ξεπερνά τα κανονικά χρηματικά όρια –όπως ήταν στην περίπτωση της Ελλάδας–, η συμμετοχή έγινε «με απρόσεκτο τρόπο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η έκθεση. Συγχρόνως εγείρει ερωτηματικά νομιμότητας της διαδικασίας που ακολουθήθηκε, καθώς, όπως αναφέρει, αν υπήρχε η ανάμειξη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου από την αρχή, όπως υπαγορεύει ο κανονισμός, μπορεί να μην είχε οδηγήσει σε διαφορετική απόφαση για το χρέος αλλά «αλλά θα είχε ενισχύσει τη νομιμότητα οποιασδήποτε απόφασης».
3. Μη λειτουργική στρατηγική
Ακολουθήθηκε μία ολοένα και περισσότερο μη λειτουργική στρατηγική για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι ιδιαίτερα θετικές προβλέψεις που έκανε το ΔΝΤ αρχικά και οι οποίες στην πράξη δεν έβγαιναν αληθινές είχαν ως αποτέλεσμα να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη η επίτευξη των στόχων. Επίσης, σε Ελλάδα και Πορτογαλία οι προβλέψεις ήταν ιδιαίτερα θετικές ως προς την ικανότητα των αρχών να εφαρμόσουν δύσκολες πολιτικά μεταρρυθμίσεις. Συγχρόνως γίνεται αναφορά και στην υπεραισιόδοξη, όπως αποδείχθηκε, εκτίμηση του ΔΝΤ ότι τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις θα φτάσουν τα 50 δισ. ευρώ από τα 12,5 δισ. που αρχικά είχαν υπολογιστεί, ενώ οι επίσης αισιόδοξες προβλέψεις για την ανάπτυξη αναθεωρήθηκαν μόνον όταν είχαν περάσει περισσότεροι από 18 μήνες από την αρχή του προγράμματος.
4. Ελλειψη ευελιξίας
Μία σημαντική παράμετρος, στην οποία δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία, είναι ότι η Ελλάδα ως μέλος μίας νομισματικής ένωσης δεν είχε δυνατότητα ευελιξίας, καθώς η συμμετοχή της δημιουργούσε περιορισμούς για εναλλακτική στρατηγική. Αρα χρειαζόταν ένα πρόγραμμα που λάμβανε υπ’ όψιν αυτούς τους περιορισμούς, σε αντίθεση με τα μέχρι τώρα προγράμματα του ΔΝΤ σε χώρες εκτός νομισματικής ένωσης.
5. Σχέσεις με Ευρωπαίους
Στη συνεργασία του ΔΝΤ με τους Ευρωπαίους εταίρους η έκθεση αναφέρει πως το Ταμείο βρέθηκε «απροετοίμαστο». Η έκθεση περιγράφει ότι, παρόλο που η Τρόικα αποδείχθηκε «αποτελεσματικός μηχανισμός» στο να πραγματοποιήσει συζητήσεις με τις κυβερνήσεις, το Ταμείο «έχασε τη χαρακτηριστική του ευελιξία ως διαχειριστής κρίσεων». Αναφέρεται στην έκθεση πως επειδή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπραγματευόταν εξ ονόματος του Eurogroup, οι τεχνικές επισημάνσεις του προσωπικού του Ταμείου βρίσκονταν υπό πολιτική πίεση από την αρχή. Γι’ αυτό και μία από τις συστάσεις της έκθεσης προς το Συμβούλιο είναι να προωθήσουν διαδικασίες που θα ελαχιστοποιήσουν οποιαδήποτε πολιτική παρεμβολή στην τεχνική ανάλυση του ΔΝΤ.
6. Η Τεχνική βοήθεια
Οσον αφορά την τεχνική βοήθεια που παρείχε το ΔΝΤ στην Ελλάδα, η έκθεση αναφέρει ότι αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, λόγω της ανάγκης συντονισμού με την Task Force (ομάδα δράσης της Ε.Ε.), η οποία βασιζόταν σε εξωτερικούς συμβούλους από τα μεγαλύτερα κράτη-μέλη. Η τεχνική βοήθεια παρουσίαζε το σοβαρό μειονέκτημα να μην έχει σαφείς προτεραιότητες αλλά να λειτουργεί με πρωτοβουλίες ad hoc, με στόχους που συνεχώς άλλαζαν και δεν λάμβαναν υπ’ όψιν τη δυσκολία αφομοίωσης από την Ελλάδα.
7. Η Απόδοση του προσωπικού
Οσον αφορά το προσωπικό που συμμετείχε στα προγράμματα της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Ιρλανδίας, η έκθεση αναφέρει ότι η απόδοση του προσωπικού ήταν άνιση. Υπήρχαν περιστάσεις που «οι τεχνικές γνώσεις του προσωπικού έλαμψαν», όπως στον σχεδιασμό και στην εφαρμογή του προγράμματος στην Ιρλανδία, όπου η έκθεση τη χαρακτηρίζει «σχεδόν υποδειγματική», αλλά δεν έγινε το ίδιο στην Ελλάδα. Η δουλειά που έγινε στον τραπεζικό τομέα ήταν «πρώτης τάξεως στην Ισπανία» αλλά όχι αρκετά καλή στην Πορτογαλία. «Η αποσπασματική διαθεσιμότητα του προσωπικού, παρότι είχε εμπειρία και τεχνογνωσία, μπορεί να ήταν μεταξύ των λόγων γι’ αυτήν την άνιση απόδοση» αναφέρει η έκθεση.
Τα μαθήματα και οι συστάσεις
Στο τέλος της έκθεσης παρατίθενται τα μαθήματα που μπορεί να πάρει το προσωπικό του Ταμείου από τη διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη. Μερικά από αυτά είναι:

• Η αναδιάρθρωση του χρέους πολλές φορές είναι πολύ μικρή και πολύ αργοπορημένη, αποτυγχάνοντας να κάνει το χρέος βιώσιμο με σταθερό τρόπο.

• Η εκτεταμένη αναφορά στη σημασία αναδιάρθρωσης του χρέους σε ολόκληρη την έκθεση είναι πολύ ενδεικτική για το τι θα επακολουθήσει τους επόμενους μήνες στη διαπραγμάτευση μεταξύ της Ε.Ε. και του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος.

• Η βιωσιμότητα του χρέους είναι απόλυτης προτεραιότητας όρος για το Ταμείο και η έκθεση αυτή αναμένεται να ασκήσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση στο Συμβούλιο του ΔΝΤ να μην ενεργήσει με πολιτικούς όρους και να μη συμφωνήσει σε μια ήπια ελάφρυνση, προς την οποία προσανατολίζονται οι Ευρωπαίοι εταίροι.

Οσον αφορά την Ελλάδα, οι συστάσεις του ανεξάρτητου γραφείου αξιολόγησης του ΔΝΤ είναι να υπάρχει καλύτερη προσαρμογή των πολιτικών δανεισμού του Ταμείου σε περιπτώσεις νομισματικής ένωσης, όπως είναι η Ευρωζώνη. Να αποφεύγονται «αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην αναδιάρθρωση του χρέους», να δίνεται περισσότερη προσοχή στην πολιτική οικονομία της προσαρμογής, να υπάρχει περισσότερη φειδώ στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τέλος περισσότερος ορθολογισμός της διαδικασίας που ακολουθεί η τρόικα, έτσι ώστε να μειώνεται το βάρος που πέφτει στις Αρχές.

Sylvie Meis

Η σπίθα που πυροδότησε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Στις 28 Ιουνίου του 1914 ο σερβοβόσνιος φοιτητής Γκαβρίλο Πρίντσιπ δολοφόνησε στο Σαράγεβο τον διάδοχο του Αυστρο-Ουγγρικού θρόνου Φραγκίσκο Φερδινάνδο (Franz Ferdinand στα γερμανικά) και τη σύζυγό του Σοφία. Η ενέργειά αυτή του Πρίντσιπ, που εξέφραζε τις φιλοδοξίες του πανσερβισμού, πυροδότησε τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η μεγάλη εδαφική επέκταση της Σερβίας στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912 - 1913), άνοιξε την όρεξη των εθνικιστικών κύκλων του Βελιγραδίου για την απελευθέρωση των Νότιων Σλάβων της Αυστρο-Ουγγαρίας. Καθοδηγούμενοι από τον επικεφαλής των σερβικών μυστικών υπηρεσιών, συνταγματάρχη Ντραγκουτίν Ντιμιτρίεβιτς, άρχισαν να ενισχύουν τις μυστικές νοτιοσλαβικές οργανώσεις, που υπήρχαν στην επικράτεια των Αψβούργων.
Μία από τις μυστικές οργανώσεις, που δρούσαν στο έδαφος της Βοσνίας, ήταν η «Μλάντα Μπόσνα» («Νεαρά Βοσνία»), αποτελούμενη κυρίως από σερβοβόσνιους μαθητές. Η οργάνωση, στην οποία ηγετικό ρόλο είχε ο φοιτητής Γκαβρίλο Πρίντσιπ (1894-1918), ήταν αντίθετη με την κατοχή της Βοσνίας από τους Αυστριακούς και είχε ως στόχο την απελευθέρωση των σλαβικών περιοχών του ευρωπαϊκού νότου και τη σύμπηξη μιας ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.
Η ευκαιρία για μία θεαματική ενέργεια κατά της Αυστρο-Ουγγρικής κατοχής της Βοσνίας θα δινόταν από τους νεαρούς επαναστάτες της «Μλάντα Μπόσνα» στις 28 Ιουνίου του 1914, κατά την επίσημη επίσκεψη του αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου και της συζύγου του Σοφίας στο Σαράγεβο, προκειμένου να εγκαινιάσουν ένα νοσοκομείο. Ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ και η πενταμελής ομάδα του είχαν σκοπό να τους σκοτώσουν και να γίνουν ήρωες. Η συνωμοσία είχε οργανωθεί από τον Ντιμιτρίεβιτς και ήταν σε γνώση του Σέρβου πρωθυπουργού Νίκολα Πάσιτς. Ο Πάσιτς, που είχε εχθρικές σχέσεις με τον Ντιμιτρίεβιτς, αναλογιζόμενος τις επιπτώσεις στη χώρα του από μια τέτοια ενέργεια, ειδοποίησε την αυστριακή κυβέρνηση, η οποία δεν θεώρησε σοβαρή την προειδοποίηση και αδιαφόρησε.
Το πρωί της 28ης Ιουνίου του 1914, μόλις η βασιλική πομπή εμφανίστηκε στην κεντρική οδό του Σαράγεβο, ένας από την ομάδα του Πρίντσιπ, ο 19χρονος Νεντέλικο Τσαμπρίνοβιτς έριξε μία χειροβομβίδα, η οποία προσέκρουσε στην άμαξα του διαδόχου και εξερράγη σε διπλανό όχημα, τραυματίζοντας δύο από τους συνοδούς αξιωματικούς του Φραγκίσκου Φερδινάνδου. Λίγο αργότερα κι ενώ ο διάδοχος και η σύζυγός του κατευθύνονταν προς το νοσοκομείο για να επισκεφθούν τους τραυματίες αξιωματικούς, ο Πρίντσιπ τους πυροβόλησε και τους σκότωσε μ’ ένα εννιάρι πιστόλι τύπου «FN1910», το οποίο, κατά πάσα πιθανότητα, του το είχαν προμηθεύσει οι σερβικές μυστικές υπηρεσίες.
Η Αυστρο-Ουγγαρία θεώρησε υπεύθυνη τη Σερβία για τη δολοφονία του πριγκιπικού ζεύγους και της κήρυξε τον πόλεμο στις 28 Ιουλίου του 1914. Στον πόλεμο ενεπλάκησαν όλες οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις και οι Ηνωμένες Πολιτείες από το 1917, με αποτέλεσμα να προκύψει μια γενικευμένη στρατιωτική σύγκρουση, που έσπειρε τον όλεθρο στη Γηραιά Ήπειρο και έμεινε στην ιστορία ως Α' Πόλεμος Πόλεμος ή Μεγάλος Πόλεμος (1914-1918).

Εκλογες 2015 με Ευρωεκλογες 2019