Νεοφιλελευθερισμός

Κύριο λήμμα: Νεοφιλελευθερισμός

Ο Ψυχρός Πόλεμος χαρακτηρίστηκε από εκτεταμένο ιδεολογικό ανταγωνισμό και διάφορες περιφερειακές συγκρούσεις, αλλά ο ευρέως διαδεδομένος φόβος ενός Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σοβιετική Ένωση δεν επαληθεύτηκε. Ενώ τα κομμουνιστικά κράτη και οι φιλελεύθερες δημοκρατίες ανταγωνίζονταν μεταξύ τους, η οικονομική κρίση της δεκαετίας του 1970 ενέπνευσε μια απομάκρυνση από τα κεϋνσιανά οικονομικά, ιδιαίτερα στην περίοδο διακυβέρνησης Θάτσερ στο Ηνωμένο Βασίλειο και Ρήγκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η κλασική φιλελεύθερη ανανέωση, που είναι γνωστή ως νεοφιλελευθερισμός, διήρκεσε περίπου δύο δεκαετίες (του 1980 και του 1990), αν και η πρόσφατη οικονομική κρίση οδήγησε σε μια αναβίωση της κεϋνσιανής οικονομικής σκέψης. Εντωμεταξύ, προς τα τέλη του 20ού αιώνα, τα κομμουνιστικά κράτη της Ανατολικής Ευρώπης κατέρρευσαν απότομα, αφήνοντας τη φιλελεύθερη δημοκρατία ως τη μοναδική μορφή διακυβέρνησης στη Δύση.
Κατά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο αριθμός των δημοκρατιών σε όλο τον κόσμο ήταν περίπου ο ίδιος με αυτόν πριν από σαράντα χρόνια^[78]. Μετά το 1945, οι φιλελεύθερες δημοκρατίες εξαπλώθηκαν πολύ γρήγορα. Ακόμα και ώς το 1974, περίπου το 75% όλων των κρατών θεωρούνταν δικτατορικά, αλλά τώρα περισσότερο από το ήμισυ όλων των χωρών είναι δημοκρατίες^[79]. Ωστόσο, ο φιλελευθερισμός αντιμετωπίζει επαναλαμβανόμενες προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων του συντηρητισμού και του θρησκευτικού φονταμενταλισμού σε πολλές περιοχές σε όλο τον κόσμο. Η άνοδος της Κίνας επίσης προκαλεί το Δυτικό φιλελευθερισμό, με ένα συνδυασμό αυταρχικής κυβέρνησης και οικονομικών μεταρρυθμίσεων που προηγούνται του εκδημοκρατισμού[8